Ontwerp nieuwe Casa: honderd kleedjes in de zomerzon!
Lieve leden,
Nu we tot mijn verrassing zowaar eens uitgekletst lijken te zijn over het
dak van een attractie die er pas over minstens twee jaar staat, is de tijd
rijp om de blik weer even terug te richten op het hier en nu, of toch
tenminste richting aankomend zomerseizoen! Noeste bouwarbeid kan sinds de
jaarrondopenstelling niet meer aan het toeziend oog van de gast worden
onttrokken, en zo zullen we de komende weken het ijverige geknutsel aan
Casa Caracol, Spaans voor 'huisje van de slak', kunnen volgen. Op een dag
als vandaag (waarop de steenkoude wind dwars door de winterjassen van alle
zevenentwintig bezoekers sneed) leek de zomerzon nog heel ver weg, maar
stelde het getimmer aan het Casa-terras gerust: het komt goed. Sí, het
wordt lente. De tortilla's zullen terugkeren.
Voorpret ten spijt: we kunnen als kritische liefhebbers natuurlijk nooit
helemáál om de creatieve kant van deze horeca-upgrade heen. Een maand of
drie geleden hield ik mijn hart al een klein beetje vast toen ik schreef:
"Aan de huidige voorzijde van het gebouwtje hangt straks een knusse hangmat
en bovenop de Casa vinden we een flink aantal decoratieve potten in
verschillende maten. Als kers op de taart
komt er op het hoogste punt een stellage met een klok erin. Zoeentje met
een bel en een klepel. Ik heb me zojuist een halfuurtje vlijtig verdiept in
de gebruiken van verschillende meso-Amerikaanse beschavingen, maar noch de
Azteken, noch de Inca's, noch de Maya's, noch de Tolteken leken mij
bijzonder bekend te staan om hun bellen. Maar we zullen zien! Wellicht is
het een frivool fusion-ideetje van de Efteling, of van één van de vele
hulpsinterklazen van de echte ontwerpafdeling."
Wat blijkt? Geen extern hulpsinterklaasje, maar niemand minder dan señor
Karel Willemen blijkt de drijvende kracht te zijn achter al die potten en
pannen, hangmatten en die malle bel! We duikelden toevallig vandaag de
bijbehorende ontwerptekening op. Kijk en huiver: http://documenten.eftelist.nl/caracol/casatekening.jpg
Zo! Gratis sambaballen bij je zomerabonnement, dat kan haast niet anders
als je dit ziet! :) Het ontwerp van Willemen voert je mee naar.. Mexico?
Nee. Naar Peru? Nee. Naar een tropisch themafeestje in Scheveningen? Ja!
Piña Coladas met parapluutjes, decoratieve fruitmanden en een deejay die
elk uur met La Cucaracha op de proppen komt - je zou er bijna zin in
krijgen, maar de smakeloosheid van dit alles kunnen we moeilijk negeren.
Zoals de teloorgang van de sfeer in Ruigrijk in gang werd gezet door de
hyperoverubergethematiseerde puist die we kennen als de Kombuys, zo zal ook
het voorheen zo ontspannen ogende Pirañaplein achteruitgaan door een, zo te
zien, extreem kitscherig horecapunt van het soort dat écht, écht, écht
alleen in twijfelachtige pretparken, in plakkerige zwemparadijzen, en in
foute themazaaltjes van partycentra thuishoort. Hoe krijgen ze dit nou toch
weer voor elkaar? Dit ontstijgt toch op geen enkele manier het gefrummel
van een, ik noem maar iemand, Marieke 'DoornRoos Imagineer' van Doorn?
Tuurlijk, het kan in uitvoering uiteindelijk nog best aardig worden. Ik
verwacht heus geen plastic palmbomen; die honderd-en-één sarapes aan de
waslijn worden ongetwijfeld met zorg het winkelwagentje bij www.elregalomexicano.nl ingeklikt en onze vindingrijke amigos van de
Efteling treffen vast nog wel ergens een mooie, rustieke bel om af te
mallen. Lekker op zaterdagmiddag langs alle antiekboertjes: dat komt heus
in orde.
Maar hoe degelijk die massa vrolijke kleedjes ook uit katoen zal worden
geweven, en hoe secuur die stenen potten op het dak ook lukraak bedoeld op
het dak gerangschikt gaan worden: binnen de context van het tamelijk
eenvoudige, ongekunstelde Pirañaplein zal deze nieuwe Casa Caracol er
akelig bij af blijven steken alsof het een zingende cactus met een
sombrerootje is. Je ziet dat er wel geprobéérd is om een beetje serieus te
doen, zo met die natuurstenen (?) klokkentoren, maar zodra je ogen
neerwaarts naar de balie zakken blèrt het in je hoofd meteen van "Fiësta!"
en "Oléétjes!" en "Truus, geef maar eens een flinke patada tegen de piñata!"
Enfin, het zij zo. Gezellig zal het er op zomeravonden vermoedelijk wel
gaan zijn, zeker met wat kabbelende bootjes op de achtergrond. En och, deze
nieuwe uitgiftebalie zit straks op de plek van de huidige zijflank, dus met
een beetje geluk kijk je er vanaf het Pirañaplein niet eens zozeer tegenaan
en zul je bij het verlaten van de wildwaterbaan in eerste instantie toch
nog steeds vooral plezierig omringd worden door al die zanderige gebouwtjes
in hun fijne pueblo adobestijl. Het gaat pas vloeken om het hoekje. En als
we een ijsje eten op het terras van de Witte Walvis, dan gaan we er gewoon
met onze rug naartoe zitten. Dat komt wel goed. El tiempo lo dirá.
Tot slot nog vier foto's, voor een kleine indruk van de bouwplaats vandaag.
Nog eentje, omdat we op Eftelist zo van bouwvakkers houden (en zij van
ons!): http://efteli.st/c7r
Een onheilspellend busje van Interior Construct, een firma die volgens de
website 'garant staat voor een mooie dressing, badkamer, keuken, living,
dining, of om het even welke ruimte.' http://efteli.st/r7r