Eftelist duikt erin!

Het Wa­ter­or­gel in het Car­rou­sel­pa­leis was al een tijd­je niet meer wat het ooit was, maar sinds 2010 is dit be­lang­rij­ke stuk­je Ef­te­ling­nostal­gie he­le­maal niet meer voor het pu­bliek toe­gan­ke­lijk. In de zaal wor­den te­gen­woor­dig tv-pro­gram­ma's zo­als Het Mysterie van... op­ge­no­men. De Ef­te­ling heeft steeds aan­ge­ge­ven dat het om een tij­de­lij­ke op­los­sing gaat, maar van de bouw van een nieuw on­der­ko­men voor me­dia­pro­duc­ties lijkt voor­als­nog geen spra­ke en sinds de komst van Aquan­ura lijkt de nood­zaak om het Wa­ter­or­gel te her­o­pe­nen nog ver­der weg­geëbd. Ont­zet­tend spij­tig!
Het is vol­ko­men dui­de­lijk dat het Wa­ter­or­gel toe is aan een flin­ke op­fris­beurt - ook op tech­nisch en cre­a­tief vlak. Maar zo­als de Ef­te­ling zorgdraagt voor haar ou­de car­rou­sels en de bij­be­ho­ren­de or­gels, zo ver­dient ook het Wa­ter­or­gel aan­dacht. Dit is één van die au­then­tie­ke plek­jes waar je bij­zon­der voor­zich­tig mee om­gaat, los van de in­kom­sten die er­te­gen­over staan. Ef­te­ling, kom de be­lof­te na en zet het Water­orgel terug op het pro­gram­ma!

Al vele jaren lopen de bezoekers die in de Piraña willen na het doorlopen van het kleine tunneltje langs een bijzon­der kaal stuk, met aan de linker­hand een hoge muur zonder enige versie­ring of doorkijk. De muur oogt als een losse toevoeging: de vo­gel­deco­ratie op het hoofd­gebouw 'verdwijnt' achter de kolossale wand. Er lijkt geen concrete reden te zijn voor het nut van zo'n hoge muur en voor bezoekers is het een onnodig be­nauwend, claustro­fo­bisch stukje. Uitzicht op Casa Caracol en op de zeer fraai vorm­gegeven uitgang van de attractie lijkt een veel logischer keuze voor dit rare deel van de wachtrij, dat zelfs zonder doorkijk in elk geval wat betere afwer­king kan gebruiken. Doe er iets aan!