Eftelist duikt erin!

Het Wa­ter­or­gel in het Car­rou­sel­pa­leis was al een tijd­je niet meer wat het ooit was, maar sinds 2010 is dit be­lang­rij­ke stuk­je Ef­te­ling­nostal­gie he­le­maal niet meer voor het pu­bliek toe­gan­ke­lijk. In de zaal wor­den te­gen­woor­dig tv-pro­gram­ma's zo­als Het Mysterie van... op­ge­no­men. De Ef­te­ling heeft steeds aan­ge­ge­ven dat het om een tij­de­lij­ke op­los­sing gaat, maar van de bouw van een nieuw on­der­ko­men voor me­dia­pro­duc­ties lijkt voor­als­nog geen spra­ke en sinds de komst van Aquan­ura lijkt de nood­zaak om het Wa­ter­or­gel te her­o­pe­nen nog ver­der weg­geëbd. Ont­zet­tend spij­tig!
Het is vol­ko­men dui­de­lijk dat het Wa­ter­or­gel toe is aan een flin­ke op­fris­beurt - ook op tech­nisch en cre­a­tief vlak. Maar zo­als de Ef­te­ling zorgdraagt voor haar ou­de car­rou­sels en de bij­be­ho­ren­de or­gels, zo ver­dient ook het Wa­ter­or­gel aan­dacht. Dit is één van die au­then­tie­ke plek­jes waar je bij­zon­der voor­zich­tig mee om­gaat, los van de in­kom­sten die er­te­gen­over staan. Ef­te­ling, kom de be­lof­te na en zet het Water­orgel terug op het pro­gram­ma!

Alweer een tijdje kunnen bezoekers op de oever van de Piraña de mensen in de bootjes van de wildwaterbaan proberen nat te spuiten door hun hand in de opengesperde mond van een altaarbeeld te plaatsen. Op de waterkant staan deze 'kwijlbeelden' per setjes van twee opgesteld en om de één of andere reden moeten de beelden samendoen met maar één geluidseffect. Wanneer je net je hand op de sensor hebt gelegd en het geluid wordt ingestart, wordt dit abrupt afgebroken als een buurman zijn hand op dan moment in het kwijlbeeld naast je steekt. Dit klinkt enorm onnozel en onprofessioneel. Elk beeld z'n eigen geluidstrack zou toch geen enkel probleem moeten zijn, de effecten zullen elkaar echt niet in de weg zitten.