Eftelist duikt erin!

Toen de Efteling aankondigde de voormalige Brink te gaan gebruiken voor het plaatsen van een darkride kwamen de eerste kritische kanttekeningen van fans al snel naar boven. Hoe kan de Efteling, een park met een bijzonder slechte reputatie om showgebouwen te verbergen, nu een loods midden in het park gaan plaatsen? Hoe gaan ze dit überhaupt wegwerken? En geef de fans ongelijk, want na het jarenlange wachten op de decoratie van het showgebouw van Droomvlucht kijken we anno nu ook nog steeds aan tegen de hamburgerdoos van Fabula. Gelukkig kon Symbolica de fans deels tevreden stellen en een alleraardigste poging is gedaan om de loods te thematiseren. Het zal niet ieders smaak zijn, maar de achterkant van de loods is in elk geval voorzien van een aantal grappige details en smakelijk vormgegeven rotswerk. Om de vrij lange en ietwat steriele wand te onderbreken is ook nog een heuse waterval toegevoegd: een zeer aardige toevoeging die wat dynamiek brengt aan deze verder nogal doodse kant van het gebouw. Helaas staat de waterval nu al lange tijd droog en in plaats van aangenaam gekletter rest op deze plek nu nog een stilstaand poeltje vol muggen. Watervalletjes maken elke locatie aantrekkelijker: het geldt voor het eiland van de Siervijver, het geldt voor het kasteel van Doornroosje en het geldt absoluut voor de achterzijde van Symbolica, waar verder toch al zo bijzonder weinig te zien en te beleven is. Aanzetten, dat water!

Het Meis­je met de Zwa­vel­stok­jes is mis­schien wel het al­ler­mooi­ste sprook­je van het Sprook­jes­bos. Het ont­roe­ren­de ta­fe­reel­tje van een jong meis­je dat door ie­der­een ver­la­ten sterft in de sneeuw zorgt voor be­traan­de oog­jes bij me­nig park­be­zoe­ker. He­laas wordt de emo­tie die het sprook­je op­roept vaak ruw ver­stoord door men­sen die tij­dens de voor­stel­ling met een hoop ka­baal de ruim­te bin­nen­ko­men. Ze ba­nen zich een weg door de don­ke­re ruim­te be­ge­leid door kre­ten als: ”Hee, het is al be­zig!”, ”Shit, ik zie niet waar ik loop!” en ”Au, hier staan dus ook al men­sen.” Hoe goed je je ook pro­beert te con­cen­tre­ren op de scène, de com­bi­na­tie van de klei­ne, on­ver­lich­te ruim­te, de aard van het sprook­je en het feit dat be­zoe­kers niet wor­den te­gen­ge­hou­den totdat de vol­gen­de voor­stel­ling be­gint is ui­terst on­ge­luk­kig. De la­ter toe­ge­voeg­de tekst en de do­ven­de kaar­sen waar­mee be­zoe­kers ge­vraagd wordt te wach­ten bij de en­tree blij­ken ei­gen­lijk nau­we­lijks ef­fect te heb­ben. Het zou goed zijn als de Ef­te­ling in­ziet dat het Meis­je met de Zwa­vel­stok­jes een aan­pas­sing ver­dient die re­gelt dat toe­schou­wers in het ver­volg geen over­last meer er­va­ren van be­zoe­kers die aan­ko­men na­dat de voor­stel­ling is ge­start.