In theater De Bussel in Oosterhout stond op 24 september 2008 een vierkoppig gezelschap op de planken voor de eerste twee try-outs van de voorstelling Sprookjesboom op Reis. Het kleine theater in Oosterhout is geliefd bij theatermakers en door de intieme, ongedwongen sfeer is het uitermate geschikt voor try-outs van kleine voorstellingen. Met de kleinschalige musical Sprookjesboom op Reis betrad de Efteling vanmiddag om twee uur voor het eerst in haar geschiedenis een theater buiten het attractiepark.
Rond de klok van half twee is het nog zo goed als leeg in de foyer. Ouders moeten haasten om hun kinderen van school te halen en op tijd aanwezig te zijn, maar een kwartier voor aanvang stroomt het theater helemaal vol! Voor de kinderen staat er gratis limonade klaar en voor de ouders is er een kopje koffie. Door de speakers klinkt keiharde muziek van Sesamstraat, K3 en Mega Mindy. Het feestje kan beginnen!
Het decor, dat doet denken aan dat van de Fabeltjeskrant-musical, is zacht uitgelicht. Er staan twee grote bomen en een felrode paddestoel in de theaterversie van het Sprookjesbos. De horizon is er strak blauw. Op het eerste gezicht lijkt het decor wel heel erg eenvoudig, maar gedurende de voorstelling blijken er een aantal leuke verrassingen in te zitten.
"Je mag meezingen en klappen!" roept regisseur Wilma Hoorstra voorafgaand aan de voorstelling. Dat is niet voor niets, want de bijdrage van de zaal maakt de voorstelling tot een belevenis, waar je als Eftelingliefhebber kippenvel van krijgt. De honderdtwintig afleveringen van de Sprookjesboom hebben hun effect hebben gehad op de peuters en kleuters, die heel goed op de hoogte blijken te zijn van de verhalen en karakters. De liedjes, die tot nu toe alleen in het park te horen zijn geweest zijn minder bekend.
Het verhaal
Sprookjesboom op Reis bespreekt herkenbare onderwerpen, zoals liefde, behulpzaamheid en ontevredenheid en onzekerheid over uiterlijk, maar het is vooral een heel vrolijke voorstelling met veel humor van een flink hoger niveau dan de halfgare grappen in de gemiddelde Efteling-parkshow.
In de raamvertelling is Klein Duimpje op zoek naar de Sprookjesboom voor wijze raad. Hij voelt zich ongelukkig, omdat hij verliefd op Roodkapje, maar veel te klein is voor haar. In werkelijkheid is Roodkapje gewoon niet zo bezig met liefde en verliefdheid.
Klein Duimpje kan de Sprookjesboom echter nergens vinden. Waarom de Sprookjesboom er niet is wordt niet helemaal duidelijk, maar Langnek denkt dat hij op reis is, op zoek naar nieuwe verhalen. Toch geeft de donkere, galmende stem van de Sprookjesboom regelmatig wijze raad.
Het verhaal wordt steeds onderbroken door korte herinneringen. Klein Duimpje neemt de rol van verteller op zich en begint het eerste verhaal over een verdrietige draak, die graag een vogel wil zijn. Alleen door de kus van een mensenkind kan die droom in vervulling gaan. Ko Kabouter wil hem best helpen, maar zoenen gaat hem te ver: "Kabouters die wippen wel, maar zoenen: ho maar!" Om Roodkapje een kus te ontlokken verkleedt de draak zich als haar oma, op advies van de altijd listige wolf: het is de eerste van de hilarische verkleedpartijen in het stuk. De kus komt, maar helaas voor de draak blijft ze zichzelf. De moraal: ben tevreden met wie je bent: "Iedereen is anders, jij lijkt niet op mij! Iedereen is anders, elke neus, elke snuit!"