Eftelist duikt erin!
De Vliegende Hollander
Dossier / algemene informatie
Over de attractie
Alweer lang geleden, om precies te zijn op 2 april 2004, maakte Eftelist bekend dat de Efteling bezig was met de ontwikkeling van een nieuwe attractie, die De Vliegende Hollander als naam en thema zou dragen. Deze primeur zorgde destijds voor veel enthousiasme onder Eftelingliefhebbers; een dergelijk thema zou zich uitstekend kunnen lenen voor een prachtige, sfeervolle toevoeging aan het park. Maandenlang zaten we bovenop de ontwikkelingen, tot de attractie in het zomerseizoen van 2007 dan eindelijk haar deuren voor het publiek opende. Helaas bleek de attractie niet al te best bestand tegen de grote bezoekersstromen, en in de loop van de zomer sloot de attractie dan ook voor enkele broodnodige aanpassingen. Sinds 21 maart 2008 draait de Vliegende Hollander min of meer stabiel. In de winter van 2008-2009 worden opnieuw aanpassingen aan de attractie gedaan. Met name de ritbeleving in het binnengedeelte wordt verbeterd.
De muziek van de Vliegende Hollander is gecomponeerd door René Merkelbach, die voor de Efteling al eerder de muziek van onder andere de Pardoes Promenade en verschillende cd's en cd-roms heeft gecomponeerd. Merkelbach heeft bij dit project samengewerkt met de bekende arrangeur Sebastiaan Koolhoven. De attractiemuziek, die volledig synchroon loopt met het verloop van de attractie en uit maar liefst zestien delen bestaat, is op 21 januari opgenomen in Praag en de uitvoering was in handen van het zestigkoppige Praags Symfonieorkest. De vocalen (een unicum in Eftelingmuziek) werden oorspronkelijk ingezongen door de zangeres Floor Jansen van de band After Forever. Wegens juridische kwesties zijn haar zangpartijen echter vervangen door die van zangeres Martine Grünwald. Tijdens de preview van de attractie heeft de Efteling voor de pers wat van de muziek beschikbaar gesteld:
Ooit was er sprake van dat de Vliegende Hollander misschien voorzien zou worden van een groot en gethematiseerd restaurant aan het water, maar hier is reeds in een vroeg stadium vanaf gezien. In plaats daarvan werd De Kombuys opgetrokken, een eenvoudig horecapuntje met balieverkoop dat in de plaats kwam van het inmiddels gesloopte De Kurketrekker. De Kombuys stelt een uit wrakhout opgebouwd strandhutje voor, en is voorzien van een overdreven hoeveelheid lampen, vlaggen en touwen die er voor zorgen dat het geheel nogal overgethematiseerd aandoet. Leuk is wél het bijbehorende terras van houten vlonders aan het water; volgend jaar biedt deze lokatie vast een fraai uitzicht op de watersplash van de attractie. Hoewel de uitvoering twijfelachtig is, heeft men met de Kombuys duidelijk de bedoeling gehad om meer eenheid in het Ruigrijk te bewerkstellingen. Veel horecapunten en attracties hebben hier ten slotte al een zeemansthema.
Later kwam echter een technisch probleem met het aanhaken van de bootjes op de lifthill aan het licht, en uiteindelijk heeft men besloten de attractie niet meer in seizoen 2006 te openen. Een winter lang werkte men samen met het Zwitserse bedrijf Intamin aan oplossingen voor de technische problemen, en op 1 april 2007 ging de attractie eindelijk open. Helaas niet voor lange duur: storingen bleven zich opstapelen en aan het einde van de zomer werd de attractie opnieuw gesloten. Ditmaal was de te grote kracht op de ketting buiten het probleem. De ketting buiten werd aangepast en er werden muurtjes rondom de onderwatertrack gebouwd. Door die aanpassing hoeft niet steeds de hele vijver te worden leeggepompt om bij de ketting te komen. In de winter van 2008-2009 wordt gewerkt aan een verbetering van de ritbeleving.
Het attractietype
De Vliegende Hollander is neergestreken op de voormalige Zonneweide in het Ruigrijk, en het is een aaneenschakeling van diverse attractietypes, waaronder een watercoaster. Dit vrij nieuwe type attractie combineert een rustige vaartocht in een bootje met een stuk achtbaantrack. Andere watercoasters zijn bijvoorbeeld Poseidon (Mack) in Europapark en Atlantis Adventure (Intamin) in Lotte World, Korea. De ruim 20 miljoen euro kostende versie in de Efteling is een nieuw ontwerp, het transportsysteem is gedeeltelijk verzorgd door het nog tamelijk nieuwe Kumbak Coasters, en geperfectioneerd door Intamin. Verder kleedt de Efteling haar watercoaster aan met een uitgebreid thematisch verhaal en enkele binnenscènes.
De attractie heeft een capaciteit van ongeveer 1900 personen per uur en beschikt over 11 bootjes die elk plaats bieden aan 14 bezoekers. De stoeltjes zijn in bioscoopformatie in de 5000 kg. wegende bootjes geplaatst om de bezoeker zodoende een optimaal zicht op de effecten en projecties tijdens de rit te bieden. De duur van de attractie zal 3.43 minuten bedragen, en de lengte van de baan is 420 meter. De G-krachten varieren van 0,2 tot 3 G en de maximale snelheid die wordt gehaald ligt iets boven de 70 kilometer per uur. Voor De Vliegende Hollander zal een minimumlengte van 1.20 gaan gelden.
De attractie combineert een indoor- en outdoorgedeelte. In het gebouw (dat een oppervlakte van 17.000 m2 heeft) vinden we het dubbele instapperron, enkele scènes, een kleine duik naar beneden en een lifthill met een steilheid van 45 graden naar een toren. Vanuit de toren verlaat je op 18 meter hoogte het gebouw voor de achtbaansequentie met diverse (water)coaster-elementen, zoals een horseshoe-bocht van ongeveer 95 graden, en een splash. Links afgebeeld zie je een schematische tekening van collega-site Rides.nl waarop het ritverloop overzichtelijk in kaart is gebracht. Bijzonder is dat het waterpeil in de vijver zodanig regelbaar is dat bezoekers niet nat worden van de splash. Dit is nodig omdat de Vliegende Hollander ook tijdens de Winter Efteling geopend zal zijn. Voor een aandenken aan de attractie zal worden gezorgd in de vorm van een onride Maxifoto. Verder vinden we op het plein voor de attractie een gethematiseerd mobiel verkooppuntje waar souvenirs verkregen kunnen worden.
De attractie heeft een capaciteit van ongeveer 1900 personen per uur en beschikt over 11 bootjes die elk plaats bieden aan 14 bezoekers. De stoeltjes zijn in bioscoopformatie in de 5000 kg. wegende bootjes geplaatst om de bezoeker zodoende een optimaal zicht op de effecten en projecties tijdens de rit te bieden. De duur van de attractie zal 3.43 minuten bedragen, en de lengte van de baan is 420 meter. De G-krachten varieren van 0,2 tot 3 G en de maximale snelheid die wordt gehaald ligt iets boven de 70 kilometer per uur. Voor De Vliegende Hollander zal een minimumlengte van 1.20 gaan gelden.
De attractie combineert een indoor- en outdoorgedeelte. In het gebouw (dat een oppervlakte van 17.000 m2 heeft) vinden we het dubbele instapperron, enkele scènes, een kleine duik naar beneden en een lifthill met een steilheid van 45 graden naar een toren. Vanuit de toren verlaat je op 18 meter hoogte het gebouw voor de achtbaansequentie met diverse (water)coaster-elementen, zoals een horseshoe-bocht van ongeveer 95 graden, en een splash. Links afgebeeld zie je een schematische tekening van collega-site Rides.nl waarop het ritverloop overzichtelijk in kaart is gebracht. Bijzonder is dat het waterpeil in de vijver zodanig regelbaar is dat bezoekers niet nat worden van de splash. Dit is nodig omdat de Vliegende Hollander ook tijdens de Winter Efteling geopend zal zijn. Voor een aandenken aan de attractie zal worden gezorgd in de vorm van een onride Maxifoto. Verder vinden we op het plein voor de attractie een gethematiseerd mobiel verkooppuntje waar souvenirs verkregen kunnen worden.
Thematisering
Het is de bedoeling dat de bezoeker door deze attractie volledig wordt ondergedompeld in een bepaalde sfeer. Dit begint al bij het exterieur van het gebouw. Ruige kademuren en een zeventiende eeuwse bouwstijl kenmerken het pand, de reusachtige, 22 meter hoge toren wordt opgesierd door torentjes en het entreegebouw is huis van de vermaarde scheepvaarder Willem van der Decken, de hoofdfiguur in de attractie.
De Efteling heeft een extra dimensie gegeven aan de legende rondom de roemruchte Kapitein van der Decken, en zodra je de uitgebrande woning van deze figuur inwandelt wordt al duidelijk dat het er niet pluis is. Na de hal betreed je Van der Decken's bibliotheek, waar de kapitein zelf af en toe in een spiegel verschijnt. Een gigantisch, gescheurd schilderij biedt toegang tot de geheime smokkelgang van de kapitein. Door kieren in het hout kun je zijn schatten zien glinsteren, en boven je gloeit alles nog na van de brand die er gewoed heeft.
Je vervolgt je weg door een gaanderij van ouderwetse pandjes, waaronder een heus café uit de Gouden Eeuw. Doorkijkjes bieden hier een blik op de volgende ruimte: het dubbele instapperron, dat aan alle kanten is aangekleed als havenstadje, met boven je een donkere lucht. Nadat je tussen twee grote schepen door uit de haven vertrokken bent, vaar je door een donkere ruimte die de illusie van open zee moet opwekken. Na een dreigende mistbank doemt dan eindelijk het spookschip op via een projectie op een watergordijn, en het schip verdwijnt weer even plotseling met een bliksemflits. Kort hierna stevent je bootje af op een grote scheepsboeg, voorzien van griezelige leeuw. Net op tijd maak je een duik in het grote gat in de boeg door, de onderwereld in. Vallende beelden van angstaanjagende boegbeelden, storm, donder en chaotische muziek! Na een korte, ruwe stop begin je hier aan de klim naar de toren doormiddel van een steile lifthill. Bovenin de toren vang je een glimp op van Van der Decken's schim en dan verlaat je het gebouw, om te beginnen aan het buitengedeelte, dat geheel is vormgegeven als duingebied.
De projecties in de attractie zijn verzorgd door Dennis Bots, de huisregisseur van de Efteling. Dennis Bots is tevens verantwoordelijk voor de making of-documentaire, die in de loop van volgend jaar zal verschijnen. Bots regisseerde eerder onder andere de film in de spiegel van de stiefmoeder van Sneeuwwitje, de projectie van het Meisje met de Zwavelstokjes en de park-dvd.
Je vervolgt je weg door een gaanderij van ouderwetse pandjes, waaronder een heus café uit de Gouden Eeuw. Doorkijkjes bieden hier een blik op de volgende ruimte: het dubbele instapperron, dat aan alle kanten is aangekleed als havenstadje, met boven je een donkere lucht. Nadat je tussen twee grote schepen door uit de haven vertrokken bent, vaar je door een donkere ruimte die de illusie van open zee moet opwekken. Na een dreigende mistbank doemt dan eindelijk het spookschip op via een projectie op een watergordijn, en het schip verdwijnt weer even plotseling met een bliksemflits. Kort hierna stevent je bootje af op een grote scheepsboeg, voorzien van griezelige leeuw. Net op tijd maak je een duik in het grote gat in de boeg door, de onderwereld in. Vallende beelden van angstaanjagende boegbeelden, storm, donder en chaotische muziek! Na een korte, ruwe stop begin je hier aan de klim naar de toren doormiddel van een steile lifthill. Bovenin de toren vang je een glimp op van Van der Decken's schim en dan verlaat je het gebouw, om te beginnen aan het buitengedeelte, dat geheel is vormgegeven als duingebied.
De projecties in de attractie zijn verzorgd door Dennis Bots, de huisregisseur van de Efteling. Dennis Bots is tevens verantwoordelijk voor de making of-documentaire, die in de loop van volgend jaar zal verschijnen. Bots regisseerde eerder onder andere de film in de spiegel van de stiefmoeder van Sneeuwwitje, de projectie van het Meisje met de Zwavelstokjes en de park-dvd.
Muziek
De muziek van de Vliegende Hollander is gecomponeerd door René Merkelbach, die voor de Efteling al eerder de muziek van onder andere de Pardoes Promenade en verschillende cd's en cd-roms heeft gecomponeerd. Merkelbach heeft bij dit project samengewerkt met de bekende arrangeur Sebastiaan Koolhoven. De attractiemuziek, die volledig synchroon loopt met het verloop van de attractie en uit maar liefst zestien delen bestaat, is op 21 januari opgenomen in Praag en de uitvoering was in handen van het zestigkoppige Praags Symfonieorkest. De vocalen (een unicum in Eftelingmuziek) werden oorspronkelijk ingezongen door de zangeres Floor Jansen van de band After Forever. Wegens juridische kwesties zijn haar zangpartijen echter vervangen door die van zangeres Martine Grünwald. Tijdens de preview van de attractie heeft de Efteling voor de pers wat van de muziek beschikbaar gesteld:
Horeca
Ooit was er sprake van dat de Vliegende Hollander misschien voorzien zou worden van een groot en gethematiseerd restaurant aan het water, maar hier is reeds in een vroeg stadium vanaf gezien. In plaats daarvan werd De Kombuys opgetrokken, een eenvoudig horecapuntje met balieverkoop dat in de plaats kwam van het inmiddels gesloopte De Kurketrekker. De Kombuys stelt een uit wrakhout opgebouwd strandhutje voor, en is voorzien van een overdreven hoeveelheid lampen, vlaggen en touwen die er voor zorgen dat het geheel nogal overgethematiseerd aandoet. Leuk is wél het bijbehorende terras van houten vlonders aan het water; volgend jaar biedt deze lokatie vast een fraai uitzicht op de watersplash van de attractie. Hoewel de uitvoering twijfelachtig is, heeft men met de Kombuys duidelijk de bedoeling gehad om meer eenheid in het Ruigrijk te bewerkstellingen. Veel horecapunten en attracties hebben hier ten slotte al een zeemansthema.
Schematische tekeningen
Bouwontwikkelingen
In het voorjaar van 2005 werd langzaam begonnen met de voorbereiding van het bouwterrein, en inmiddels is met druk bezig met de laatste loodjes. De Efteling en verschillende externe bedrijven werkten samen om de Vliegende Hollander af te krijgen, al is dat tot nu toe niet helemaal over rozen gegaan. Op 21 oktober 2005 viel het project helaas een tragisch ongeval ten deel, toen een bouwvakker een fatale val maakte bij werkzaamheden aan de tunnel.
Een andere kink in de kabel werd begin 2006 gevormd door een aanzienlijk conflict tussen Kumbak Coasters en de Efteling. Wat precies de toedracht van dit conflict was is nooit officieel bekend gemaakt, maar het heeft er in elk geval toe geleid dat Kumbak Coasters zich volledig heeft teruggetrokken uit het project. Het is de Efteling bij lange na niet gelukt om de attractie - zoals eerder gepland - op 16 april aan het publiek te presenteren. De opening van de Vliegende Hollander werd volgens het statement van de Efteling in eerste instantie met tenminste zes weken uitgesteld.Later kwam echter een technisch probleem met het aanhaken van de bootjes op de lifthill aan het licht, en uiteindelijk heeft men besloten de attractie niet meer in seizoen 2006 te openen. Een winter lang werkte men samen met het Zwitserse bedrijf Intamin aan oplossingen voor de technische problemen, en op 1 april 2007 ging de attractie eindelijk open. Helaas niet voor lange duur: storingen bleven zich opstapelen en aan het einde van de zomer werd de attractie opnieuw gesloten. Ditmaal was de te grote kracht op de ketting buiten het probleem. De ketting buiten werd aangepast en er werden muurtjes rondom de onderwatertrack gebouwd. Door die aanpassing hoeft niet steeds de hele vijver te worden leeggepompt om bij de ketting te komen. In de winter van 2008-2009 wordt gewerkt aan een verbetering van de ritbeleving.
Alle artikelen
© Eftelist • De redactie is bereikbaar op redactie@eftelist.nl • Volg Eftelist op Twitter